W codziennej pracy z dziećmi stosujemy aktywizujące, czynnościowe i problemowe metody, które inspirują dziecko do poznawania, odkrywania, badania, tworzenia i działania. Należą do nich m.in.:

Metoda Dobrego Startu (M. Bogdanowicz) 
Głównym założeniem MDS jest wspomaganie rozwoju psychomotorycznego dziecka poprzez odpowiednio zorganizowaną zabawę i aktywne wielozmysłowe uczenie symboli graficznych: łatwych wzorów, wzorów literopodobnych, liter i znaków matematycznych. Realizacja tego założenia odbywa się poprzez rozwijanie funkcji, które biorą udział w uczeniu się czytania i pisania (poznawczych: wzrokowo-przestrzennych, słuchowo-językowych i ruchowych) oraz ich współdziałania (integracji percepcyjno-motorycznej).

Metoda E. Gruszczyk-Kolczyńskiej „Dziecięca matematyka”
Metoda wspomagająca rozwój umysłowy dzieci oraz zasady edukacji matematycznej. Ćwiczenia i zabawy dopasowane są do wieku i możliwości dzieci- opracowane tak, by edukacja matematyczna była jak najbardziej przystępna i przyjazna dzieciom.

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
Metoda ta, to system ćwiczeń i zabaw ruchowych, które wywodzą się z naturalnych potrzeb, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi. Ćwiczenia Ruchu Rozwijającego są okazją do: poznawania własnego ciała, usprawniania motoryki, poczucia własnej siły, sprawności i związanych z tym możliwości ruchowych.

Metoda Carla Orffa
Metoda ta polega na twórczym obcowaniu z muzyką realizującym się w różnych formach ruchu, tańcu, śpiewie, mowie, grze na instrumentach.

Metoda Pedagogiki Zabawy
Metoda ta polega na wykorzystaniu w procesie dydaktyczno-wychowawczym różnych pląsów, zabaw muzyczno-ruchowych, tańców ludowych różnych krajów w celu integracji dzieci. Uczy ona współdziałania w grupie, wyzwala aktywność, pobudza dzieci do ekspresji muzyczno-ruchowej.

Metoda Rudolfa Labana
Metoda Labana jest metodą gimnastyki twórczej, metodą improwizacji ruchowej, u której podstaw leży naturalna ruchliwość. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji, ćwiczeniami muzyczno-ruchowymi, zabawą, tańcem, opowieścią ruchową, scenkami dramowymi. Cechą charakterystyczną metody jest odchodzenie od ruchu odwzorowanego na rzecz ruchu podejmowanego zgodnie z własną inwencją twórczą, fantazją, doświadczeniem.

Metoda aktywnego słuchania muzyki Batti Strauss
Słuchanie muzyki tą metodą integruje różne formy aktywności: słuchanie, granie, tańczenie i śpiewanie z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych. Pozwala w sposób niewerbalny odkryć różne aspekty dzieła muzycznego: jego formę, tempo i rytm oraz dynamikę i barwę oraz w stosunkowo krótkim czasie osiągnąć cel zamierzony przez nauczyciela.

Metody nauczania języka angielskiego
W ramach realizacji podstawy programowej we wszystkich oddziałach prowadzone są zajęcia z języka angielskiego następującymi metodami:

  • TPR: rozumienie ze słuchu poleceń i wykonywanie przez dziecko prostych czynności;
  • Metoda naturalna – całkowita eliminacja języka ojczystego (osłuchanie się z językiem z zachowaniem „prawa do ciszy” dziecka);
  • Metoda komunikacyjna – tworzenie sytuacji w których mogą znaleźć się dzieci (np. zabawa w sklep);
  • Metoda bezpośrednia – dryle językowe, wielokrotne powtarzanie w sposób ciekawy słów i zwrotów;
  • Metoda audiolingwalna – wykorzystanie piosenek, rymowanek, bajek DVD w języku angielskim.